Domowy Kościół powstał z inicjatywy jego założyciela, sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego w 1973 roku, jako gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie. Ruch Światło-Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół (DK).
Domowy Kościół jest małżeńskim ruchem świeckim w Kościele, łączącym w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie oraz międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame (END) – Wspólnoty Matki Najświętszej.
Domowy Kościół ułatwia małżonkom otwarcie się na siebie i innych, pomaga we wzajemnym zrozumieniu się. Pozwala na uzmysłowienie sobie, czym naprawdę jest miłość małżeńska, jak można i trzeba ją przeżywać, jak pokonywać codzienne trudności i pokusy, by żyjąc w małżeństwie osiągnąć świętość. Pojedynczemu małżeństwu trudno by było wytrwać na drodze do świętości. Dlatego małżeństwa pragnące realizować tę drogę łączą się w grupy nazywane kręgami (w skład kręgu wchodzi 4–7 małżeństw) spotykających się raz na miesiąc, by modlić się, dzielić się ze sobą doświadczeniami wiary i pomagać wzajemnie we wszystkich problemach małżeńskich i rodzinnych. Jedność małżeńska i rodzinna budowana jest między innymi poprzez uczestnictwo w rekolekcjach ewangelizacyjnych, formacyjnych, tematycznych oraz wakacyjnych oazach rodzin. Uczestnicy przeżywają osobową relację z Chrystusem, przyjmując Go do swego życia przez słowa Pisma Świętego, według którego starają się odtąd żyć.
Domowy Kościół (czasem nazywany także „Oazą Rodzin”) działa również w naszej parafii. Obecnie mamy dwa kręgi pilotowane i dwa, które dopiero rozpoczynają swoje spotkania. Zdając sobie sprawę z tego, że większość z małżeństw nie posiada bliskiej rodziny, która mogłaby zaopiekować się dziećmi podczas spotkań, organizowana jest opieka dla dzieci, które wraz z rodzicami przychodzą na spotkanie Kręgu Domowego Kościoła.
CELE DOMOWEGO KOŚCIOŁA
Domowy Kościół ma pomóc małżonkom w głębokim zjednoczeniu między nimi i ich obojga z Bogiem. To wspólne dążenie małżonków do zrealizowania jedności nosi miano duchowości małżeńskiej, która stanowi o specyfice tego ruchu.
Domowy Kościół stawia za cel urzeczywistnienie soborowej wizji rodziny – Kościoła domowego. Według nauki Soboru powstaje on dzięki łasce Bożej i odpowiedzi na nią ludzi wierzących, którzy dążą do głębokiej wspólnoty życia i miłości opartej o zawierzenie Bogu przez życie sakramentalne ofiarę życia i modlitwę. Podstawową i niczym nie zastąpioną komórką Kościoła jest rodzina chrześcijańska, mały domowy Kościół.
W DK rodzice uczą się jak przy pomocy słowa i przykładu być dla swych dzieci pierwszymi zwiastunami wiary. Rodziny DK tworzą apostolat świeckich w Kościele, ewangelizują swoją postawą i dobrym przykładem, troszczą się o potrzeby bliźnich tak materialne jak i duchowe. Włączają się w różne formy działalności społecznej.
Rodziny DK służą wspólnocie parafialnej i czują się za nią współodpowiedzialne. Małżeństwa są dla siebie wsparciem i pomocą w różnych sytuacjach życiowych. Tworzą jedną wspólną rodzinę. Podstawowymi metodami i środkami służącymi budowaniu DK w rodzinach są: modlitwa osobista, małżeńska, rodzinna oraz regularne rozważanie Słowa Bożego, które winno kształtować życie i podstawy całej rodziny. Ważną pomocą w dążeniu do świętości jest również dialog małżeński, czyli rozmowa małżonków o wszystkich sprawach rodziny ze świadomością obecności Chrystusa. Nad prawidłowym realizowaniem celów DK czuwa kapłan – moderator.
KSIĄDZ FRANCISZEK BLACHNICKI
Założycielem Ruchu Światło-Życie jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921 – 1987). Mało kto ma świadomość, że Sługa Boży Franciszek był jednym z najbardziej i najdłużej szykanowanych duchownych w PRL. Obiektem zainteresowania UB stał się już w latach 50., gdy odważnie upominał się o prawa wygnanych z Katowic biskupów i rozpoczął pracę z ministrantami i młodzieżą.
W 1957 roku stworzył Krucjatę Wstrzemięźliwości, która zajęła się walką z plagą pijaństwa, niestety ponownie zbierającą coraz większe żniwo. Kiedy w sierpniu 1960 r. władze zlikwidowały centralę Krucjaty, Sługa Boży Franciszek opracował memoriał, w którym opisał wszystkie szykany. W marcu 1961 r. został aresztowany. Ksiądz Blachnicki rozpoczynał swe dzieło z grupą kilkunastu ludzi.
W 1973 roku powstał Domowy Kościół jako kontynuacja formacji młodzieżowej i gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie. W 1985 r. w oazach uczestniczyło już ponad 85 tys. młodzieży.
Dzieło ks. Blachnickiego odmieniło polski Kościół. Słowa, które wypowiedział Jan Paweł II o Ruchu Światło-Życie w czasie ostatniej pielgrzymki do ojczyzny, są jedyne i niepowtarzalne: Dziękuję Bogu za ten Ruch, który przyniósł tyle błogosławionych owoców w sercach młodzieży w minionych trudnych latach, a i dziś stanowi prężne środowisko duchowego rozwoju młodzieży i rodzin. Kochani oazowicze… jestem z Wami w moich modlitwach i serdecznych myślach.
JEŻELI CHCECIE:
- pogłębić swoją duchowość małżeńską,
- pogłębić wiarę i wiedzę religijną,
- uczyć się jak być dla swoich dzieci najlepszymi wychowawcami i wymieniać się wzajemnie doświadczeniami w ich wychowywaniu,
- skorzystać z rekolekcji rodzinnych, połączonych z wypoczynkiem w różnych regionach kraju,
zapraszamy do wspólnoty rodzin Domowego Kościoła!